آیین اعطای جایزه دکتر حمید نطقی به دکتر یونس شکرخواه پدر روزنامه نگاری آنلاین ایران همزمان با افتتاحیه یازدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران برگزار شد. |
به گزارش خبرنگار همشهری آنلاین؛ اعطای جایزه دکتر حمید نطقی به دکتر شکرخواه با حضور دکتر عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی، دکتر حسن بشیر دبیر علمی یازدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی، دکتر حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور، پرویز اسماعیلی معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رییس جمهور و دکتر محمدهادی ایازی قائم مقام وزیر در امور مشارکتهای اجتماعی، سازمانهای مردم نهاد و خیریههای حوزه سلامت کشور و مهدی باقریان دبیر کل کنفرانس همراه شد. پخش کلیپی از زندگی دکتر یونس شکرخواه بخشی از این مراسم بود؛ همچنین جوایز طلایی روابط عمومی ایران در این مراسم به روابط عمومیهای برتر اعطا شد. اساتیدی نظیر دکتر سعید رضا عاملی، دکتر محمدمهدی فرقانی، دکتر حسن نمکدوست تهرانی، دکتر مهدخت بروجردی، دکتر شهیندخت خوارزمی،سیدفرید قاسمی و دیگر استادهای ارتباطات، دوستان یونس شکرخواه و دست اندرکاران روابط عمومی و ارتباطات نیز در این مراسم حضور داشتند . عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در افتتاحیه این مراسم گفت: شکرخواه را از زمانی که در روزنامه کیهان بود، میشناسم و در ۷ سال اخیر هم با هم در یک گروه دانشگاهی همکار بودیم. در این جلسه میخواهم بیشتر درباره شخصیت فردی یونس عزیز صحبت کنم . وی افزود: به گواهی شناسنامه، من چند روز از یونس بزرگتر هستم و به نظرم خوب نیست به او لقب پدر علمی را بدهند چون در این صورت احساس پیری میکنم. برای من، شکرخواه بیشتر یک انسان است؛ یک انسان آرام، انسانی با دانش و وقار. بگذارید از اصطلاح شما رسانهایها استفاده کنم. او نمونه یک شهروند جهانی است و شهروند جهانی، لایههای مختلفی دارد. شکرخواه به جهان، انسانیت و ملتش تعلق دارد. او به دین و هموطنانش تعلق دارد. او ایران را مانند زادگاهش مشهد دوست دارد. ما این روزها در کشورمان به افرادی نیاز داریم که لایههای هویتیشان را سازگار کرده باشند تا دچار خشونتهای مختلف در داخل و خارج کشور نشوند. ما به این انسانهای آرام نیاز داریم. یونس شکرخواه همانگونه که در کنفرانسهای خارجی شرکت میکند، در برنامههای داخلی حضور پیدا میکند . دکتر حسام الدین آشنا، مشاور فرهنگی رئیسجمهور، نیز با بیان اینکه امروز پدر روزنامهنگاری آنلاین معلمی است که از رشته خود رانده شده و جایی در دانشکده روزنامهنگاری برای وی درنظر گرفته نشده است، گفت: یونس شکرخواه ذخیره ماندگاری از روزنامهنگاری تخصصی را به یادگار گذاشت . وی افزود: یونس شکرخواه عین ارتباط است، به این معنا که امر ارتباطگری را درونی کرده است. ایجاد ارتباط و حفظ و تاثیرگذاری در زمینه آن ارتباط و تلاش پیگیرانه برای تاثیرپذیری از آن ارتباط، ویژگیهای یک انسان ارتباطگر است. من هیچگاه همراه یونس شکرخواه نبودهام و دوست، معلم یا شاگردش نبودهام. بلکه همواره او را در جلسات و برنامههای کاری دیدهام. پس شناخت من از آقای شکرخواه صرفا در چارچوب جلسات کاری است. اما در این ۲۰ سال کاری، با یک موجود به شدت یادگیرنده مواجه بودهام، کسی که تلاش میکند بیاموزد و هر تهدیدی را به فرصت تبدیل کند، کسی که با امکانات کم و کوچک، کارهای بزرگ انجام میدهد. اینها تعابیری مندرآوردی نیست، بیمبالات هم نیست. تبدیل کردن تهدید به فرصت، در هر حالی، کار دشواری است. بسیاری، یونس شکرخواه را از خانواده کیهان به یاد دارند؛ کیهانی که شماری از ستارگان مطبوعاتی و ارتباطی کشور را به خود دید. آن نسل ارتباطگر انقلابی در کنار هم رشد کردند و همه هم کیهان را ترک کردند . سالهای بعد او را در خانه روزنامهنگاران جوان دیدم که توسط محمدرضا زائری تشکیل شده بود. هدفش هم تربیت نسل جوان روزنامهنگار ایرانی برای فردای ناشناخته بود. در آنجا، برای اولین بار بود که میدیدم یک مرد میانسال، به جوانان طوری آموزش میدهد که گویی فرزندان خودش هستند . در ادامه این مراسم دکتر یونس شکرخواه با اشاره به افقی شدن دانش و پایین آمدن نقش افراد بر اثر این افقی شدن گفت: به کاهش درد فکر کنید. سمینار به خاطر سمینار برگزار نکنید. کتاب به خاطر کتاب ننویسید، به خاطر isi ننویسید. به شناخت فکر کنید . یونس شکرخواه پس از دریافت جایزه دکتر نطقی و سخنرانی افرادی همچون حسامالدین آشنا و عباس آخوندی در سخنانی ضمن تشکر از عوامل برگزاری مراسم،گفت: اینها بهانه است. امروز من وقتی به حرفهای آقای آخوندی گوش میکردم یا وقتی سخنان آقای آشنا را شنیدم که با بغض نکاتی را میگفتند، متأثر شدم. دوستان، من بهانه بهانه بهانهام. همه ما به سید فرید قاسمی به خاطر کارهایش درباره تاریخ مطبوعات وامداریم. به دکتر فرقانی در زمینه گزارش و به دکتر نمکدوست در زمینه آموزش وامداریم. همچنین به سرکار خانم شهیندخت خوارزمی که من در محضرشان بسیار آموختم، وامداریم. امروز پیکرهبندی دانش تغییر کرده است و دیگر دانش از بالا به پایین نیست بنابراین افراد نمیتوانند معنا بیابند . او افزود: شاید تنها چیزی که افراد را از یکدیگر متمایز میکند کاهش دردی است که به وجود میآورند. در این کاهش درد افرادی که کار ارجینال انجام میدهند به دنبال حل یک مسئله واقعی میگردند. در این ارجینال بودن ما به شناختهای واقعی میرسیم. دوستان من خواسته و ناخواسته در سخنانشان به افقی بودن دانش اعتراف کردند. من در جمع آنها رشد کردم و در کنار آنها معنا یافتم. اگر قدرت، پیگیری و لطافت دوستانم نباشد، من معنایی ندارم . وی سخنان خود را با این جمله به پایان رساند: همدیگر را بشناسید دوستان . |