نشست نقد و بررسی سینمای هند برگزار شد

نشست بررسی سینمای هند با سخنرانی آقای شاپور عظیمی، منتقد سینما، روز دوشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ برگزار شد.

AWT IMAGE

در این نشست که با حضور، دکتر حشمت السادات معینی فر، مدیر گروه مطالعات هند، برگزار شد، آقای عظیمی با اشاره به ویژگی منحصر به فرد سینمای هند گفت: سینمای هند در هیچ کجای جهان بدیل، نمونه­ و یا مشابهی ندارد. این سینما در نوع خودش منحصر به فرد است و درونمایه­ ها و حتی ساختار سینمای هند را در سینمای هیچ کشور دیگری نمی­ بینیم

وی با اشاره به تاریخ سینمای هند افزود: در ۱۸۹۶ و یک سال پس از نمایش فیلم­ های برادران لومیر در یک کافه، این فیلم­ ها در شهر بمبی به نمایش در آمدند و یک فیلمبردار هندی به نام هیرالال سن سال  در سال ۱۸۹۸ فیلمی با نام گل پارسی ساخت اما نخستین فیلم هندی که در این کشور به نمایش درآمد shree punalik نام داشت که در ۱۹۱۲ در بمبی به نمایش درآمد و کارگردانش دادا dadaseheb torne صاحب تورن نام داشت. در دهه ۱۹۷۰ طبقه سینمارو متوسط که به دلایل قانع کننده ­ای از آثار رمانتیک  و موزیکال ­ها دلزده شده بودند به دنبال جایگزینی برای این نوع سینما بودند. در این سال ­ها به تدریج فیلم ­های با بودجه­ های متوسط ساخته شدند و چهره هایی مانند Hrishikesh Mukherji و  Gulzar آثار سرگرم کننده ­ای ساختند که مورد توجه مخاطبان قرار گرفتند.

AWT IMAGE

این منتقد سینما اضافه کرد: در دهه ۲۰۰۰ سینمای هند شاهد دگرگونی ­هایی در ساخت و نمایش فیلم ­ها بود. این دهه را بایستی توامان دهه بازیگران و کارگردان­ ها در سینمای هند نام نهاد. فیلمسازان سینمای هند در این دهه آثاری را کارگردانی کردند که در مواردی هم نگاهی به گذشته سینمای هند داشتند و هم نوگرایی را پیشه ساختند.

عظیمی در توضیح عناصر ساختاری و سبکی در سینمای هند خاطرنشان کرد: خوش بینی در سینمای هند همچنان در برابر بدبینی پابرجایی که جهان امروز به دامان آن دست یازیده، مقاومت کرده و هیچگاه فیلمسازان هندی از این امر عقب نشینی نکرده­اند. اگر دقت کنیم در حدود شاید ۹۰ درصد فیلم­های جهان با دیدگاهی بدبینانه ساخته می­شوند. یا به عبارت دقیق­تر نیروی خیر در برابر نیروی شر شکست می­خورد.

وی افزود: اقتباس یا هندی کردن آثار خارجی یکی دیگر از ویژگی های این سینماست، به عنوان مثال از ئی­تی (۱۹۸۲) ساخته اسپیلبرگ گرفته که هندی ­ها کسی را یافته ­ام (koi mil gaya) را در ۲۰۰۳ بر اساس آن ساخته ­اند تا مورد عجیب بنجامین باتن محصول ۲۰۰۸ که در سینمای هند بر اساس آن فیلم پدر (paa) در ۲۰۰۹ و فرشته­ های آلوده صورت (۱۹۳۸) ساخته مایکل کورتیز که در ۱۹۹۵ با عنوان خدا می­ داند (raam jaane)  بازسازی شد.

ا این منتقد سینمای هند در توضیح فیلمنامه و کارگردانی در سینمای هند تصریح کرد: در سینمای بسیاری از کشور­های جهان، این کارگردان است که در ساخت فیلم حرف اول را می­زند، اما این قاعده در سینمای هند یک استثنا محسوب می­شود. در سینمای هند این نام ستارگان سینما هستند که نبض صنعت سینما را در دست دارند. از راج کاپور و برادرانش که ستارگان بلامنازع سینمای هند بوده ­اند تا آمیتاب بچن جوان یاغی اوائل دهه ۱۹۷۰ و بازیگر جا افتاده دهه­ های نود تا دو هزار و اکنون سینمای هند تا شاهرخ خان. 

AWT IMAGE

عظیمی با اشاره به نزدیکی این سینما به لحاظ مضمونی به سینمای ایران اظهار داشت: از سال­های میانی دهه ۱۳۳۰ شمسی سینمای هند توانست در میان علاقه مندان سینما جای پایی برای خودش باز کند. سینمای ایران در همین دهه تحت تاثیر سینمای هند قرار داشت. مضمون پدری که با ازدواج دخترش مخالفت می­کند و در نقش ضد قهرمان ظاهر می­شود که مرحوم حبیب­الله بلور کشتی ­گیر سابق تیم ملی کشتی کشورمان، نمونه مثالی چنین شخصیت­ هایی در سینمای ایران است، تا شخصیت­های منفی (مانند مرحوم عباس شباویز در گنج قارون) که گاهی به طور مستقیم برگرفته از ضد قهرمان ­های سینمای هند هستند، تا مضامین عاشقانه و حتی استفاده از رقص و آواز که بی شک از سینمای هند به سینمای ایران در دهه ۱۳۳۰ راه یافته است؛ از موارد تأثیر پذیری سینمای ایران از سینمای هند است.

شاپور عظیمی نویسنده بیش از ده ها عنوان کتاب و همچنین عضو کانون منتقدین سینما خانه سینما است.


دفعات مشاهده: 4892 بار   |   دفعات چاپ: 592 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر



CAPTCHA

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به انجمن ایرانی مطالعات جهان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 All Rights Reserved | Iranian World Studies Association

Designed & Developed by : Yektaweb