نشست«فلسطین؛ راه حل دو دولتی و سیاست راهبردی ایران» برگزار شد.
| تاریخ ارسال: 1403/9/15 |
نشست «فلسطین؛ راه حل دو دولتی و سیاست راهبردی ایران» برگزار شد.
دومین نشست از سلسه نشست های کارشناسی با عنوان «فلسطین؛ راه حل دو دولتی و سیاست راهبردی ایران» دوشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۳برگزار شد.
دومین نشست از سلسه نشست های کارشناسی با عنوان «فلسطین؛ راه حل دو دولتی و سیاست راهبردی ایران» دوشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۳ برگزار شد.
دراین نشست دکتر سید هادی برهانی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران سخنران بود و دکتر جواد شعرباف، دکتر سید حمزه صفوی، دکتر حسن لاسجردی، دکتر سید احمد سادات و دکتر احسان اعجازی ناقد بودند.
در این نشست به بررسی راه حل دو دولتی برای حل و فصل مسئله فلسطین پرداخته شد. از میان طرحهای سازش برای حل و فصل مسئله فلسطین، راه حل دو دولتی همچنان در محافل سیاسی بینالمللی با جدیت مطرح شده و پیگیری میشود. در سالهای اخیر کشورها و سازمانهای بینالمللی مختلف بر اجرای این طرح تاکید کردهاند. با این وجود، اسرائیل همچنان با عملی شدن این طرح مخالفت میورزد و به هیچ وجه حاضر نیست که وجود یک دولت مستقل فلسطینی را در جوار سرزمینهای اشغالی بپذیرد. بدیهی است که با اجرایی شدن این طرح، اسرائیل باید امتیازات زیادی را به فلسطینیها اعطا کند. به طور مثال، براساس این طرح رژیم اسرائیل مجبور است از بیتالمقدس شرقی چشمپوشی کند تو شهرکهای خود را در کرانه باختری برچیند. اقداماتی از این دست مورد پذیرش هیچ کدام از احزاب سیاسی اسرائیل، چه چپ و چه راست، قرار نخواهد گرفت و در نتیجه چشماندازی برای اجرایی شدن این طرح در آینده نزدیک وجود ندارد. با این وجود کشورهای عربی، اسلامی و اعضای اتحادیه اروپا و حتی چین و روسیه بر عملیاتی شدن این راه حل تاکید دارند. در شرایط کنونی این پرسش مطرح میشود که جمهوری اسلامی باید چه رویکردی در قبال این راه حل در پیش بگیرد. پذیرش و عدم پذیرش راه حل دو دولتی از سوی ایران مزایا و معایب خاص خود را خواهد داشت و در نهایت ایران باید براساس هزینه-فایده تصمیم بگیرد که کدام از این رویکردها منافع ملی و مصالح اسلامی جمهوری اسلامی ایران را تامین خواهد کرد. تا به امروز موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران در قبال راه حل دو دولتی مورد توجه کشورهای غربی، عربی و سازمانهای بینالمللی در جهان بوده است. جمهوری اسلامی این راه حل را به طور صریح و قاطع رد کرده است. همچنین ایران با آن به طور عملی و فعالانه مخالفت کرده است. علاوه بر این، جمهوری اسلامی با طرفداران راه حل دو دولتی در منطقه به مقابله سیاسی و تبلیغاتی پرداخته است؛ به طوری که آنها را سرزنش کرده، آنها را به طور رسمی محکوم کرده و اقدام آنها را به عنوان خیانت، همدستی و همکاری با اسرائیل و حامیان آن توصیف کرده است. جمهوری اسلامی ایران تلاش کرده است تا از این راه حل مشروعیت زدایی کند و حمایت از آن را بدنام کند و در نهایت خود را به عنوان دشمن آشکار این راه حل معرفی کرده است. اما عدم پذیرش راه حل دو دولتی میتواند آثار منفی نیز برای جمهوری اسلامی ایران در پی داشته باشد. این موضع منحصر به ایران است. نزدیکترین کشورها حتی سوریه و لبنان از این موضع حمایت نمیکنند و این سبب میشود که ایران در جهان منزوی شود. این موضع خلاف مشروعیت بینالمللی و قطعنامههای سازمان ملل متحد است. این موضع مورد مخالفت فعال و جدی همه قدرتهای بزرگ، غربی و شرقی، است. با قدرت واقعی و وزن ایران در جامعه بینالمللی تناسبی ندارد و هزینه سنگینی برای ایران به دنبال دارد. این موضع ایران را در کنار اسرائیل قرار میدهد. اسرائیل نیز عملاً و گاهی علناً مخالف است اما به دلیل شرایط بینالمللی لفاظی میکند. این موضع بهانهای برای اسرائیل فراهم میآورد تا مخالفت ایران را عامل تخریب راه حل دو دولت وانمود و خود را تبرئه کند.