نشست «صادرات دانش بنیان؛ بررسی فرصت های تجاری ایران- اتریش»برگزار شد.
| تاریخ ارسال: 1403/10/15 |
نشست«صادرات دانش بنیان؛ بررسی فرصت های تجاری ایران- اتریش» برگزار شد.
نخستین نشست از سلسله نشست های تجاری- اقتصادی با عنوان «صادرات دانش بنیان؛ بررسی فرصت های تجاری ایران- اتریش» سه شنبه ۱۱ دی ماه ۱۴۰۲ به مدیریت دکتر بهزاد احمدی و همکاری انجمن ایرانی مطالعات جهان برگزار شد.
نخستین نشست از سلسله نشست های تجاری- اقتصادی با عنوان «صادرات دانش بنیان؛ بررسی فرصت های تجاری ایران- اتریش» سه شنبه ۱۱ دی ماه ۱۴۰۲ به مدیریت دکتر بهزاد احمدی و همکاری انجمن ایرانی مطالعات جهان برگزار شد. در این نشست ابتدا رئیس هیئت مدیره اتاق بازرگانی ایران و اتریش و مسئول شرکت بیوتکنولوژی در حوزه دارو، دکتر نریمان صدری، به بررسی روابط تجاری ایران و اروپا در حوزه دارو پرداخت. او در بیان خلاصهای از فعالیتهای خود گفت: هنگام گشایش درهای کشور به روی شرکتهای چند ملیتی، در شرکت سوئیسی معتبری که از جمله ۵شرکت دارویی معتبر دنیا بود مشغول به کار شدم. سپس در شرکت دارویی فرانسوی و بعد به عنوان پارتنر یک شرکت بیوتکنولوژی به فعالیتهای صنفی و در حال حاضر در حوزه زیست فناوری یک شرکت ۳۰ساله با پارتنرهای تامین داروییهای حیاتی فعالیت میکنم. او اتاق مشترک بازرگانی را مکان جذابی برای به اشتراک گذاری ایده با همفکران نظیر ایده سرمایهگذاری در اکوسیستم دانش بنیان، نوآوری در حوزه دیجیتال هلث، بیوتکنولوژی، سرمایهگذاری در استارتاپ ها دانست و گفت: در پزشکی مدرن دیگر علامت درمانی نمیشود. بلکه با بررسی ژنتیکی، سلولی و آسیبهای آن به پیشگیری از آسیبها پرداخته میشود. همچنین به دنبال افزایش طول عمر انسانها نیز هستند. سپس در توصیف تغییرات روند تولید دارو به صورت فعلی گفت: مردم نخستین در ابتدا گیاهان و فرآوردههای طبیعی را جمعآوری و با جادو و مراسم مذهبی سعی در کاهش دوره بیماری داشتند. اولین داروخانههای رسمی (عطاریها) در حوزه تمدنی ایران بزرگ و بغداد به وجود آمدند. کسب و کار سنتی بین جوامع از طریق جاده ابریشم انجام میشد. در زمان قاجار،اروپاییان از داروها و ادویههای ایرانی عصاره تهیه کردند و مسیر تجارت معکوس شد. داروهای شیمیایی اروپایی از همان سالها تولید شدند. در دوران پهلوی شرکتهای چند ملیتی به ایران با دید رقیب منطقهای مینگریستند. کارخانههایی در ایران تاسیس شد ولی پس از انقلاب اسلامی و خروج شرکتهای چند ملیتی از کشور به جز شرکت نستله به دلیل فناوری کمتر پیچیده، این صنعت ملی شد و در اختیار دولت قرار گرفت. به عقیده وی به علت عدم فهم مدل استعماری جدید اروپا و آمریکا، ایران خودش را با آنها تطبیق نداد. اروپا و آمریکا ترکیه را انتخاب کردند و در آنجا محصولاتی تولید و به کشورهای منطقه صادر شد. او با اشاره به محدودیتهای موجود برای واردات و صادرات در ایران گفت: بانک مرکزی ایران به حسابهای ملی که پول حاصل از فروش نفت در آنها واریز میشود دسترسی ندارد. بانک مرکزی به واردکنندگان اجازه میدهد با قسمتی از آن پول به کار واردات کالا بپردازند. یا اینکه در شرکتهای دارویی معامله به صورت پایاپای است. این مکانیسم پیچیده و در دسترس نبودن ارز، صادرات و واردات را دچار مشکل میکند. جذابیت تجارت با اتریش به عقیده وی، آگاهی این کشور از چگونگی تجارت با کشورهای تحریمی است. نیازهای بلوک شرق از طریق اتریش تهیه میشود. از دیگر چالشهای موجود در صنعت داروی ایران به بیان وی وجود محدودیتهای قانونی غیرمرتبط با تحریم یعنی عدم رعایت مالکیت فکری است. او افزود: همه واردات ما از اروپا است. شرکتهای آمریکایی هم داروهای خود را از طریق شعب اروپایی به ایران میفروشند. از شرکتهای چینی و هندی هم فقط مواد اولیه تولید دارو وارد میشود. ایران میتواند تبدیل به هاب تولید مواد اولیه دارویی ارزان قیمت شود. چیزی که ۵۰سال قبل از دست رفت و در واقع صادرات ایران به اروپا صفر است. وی عملکرد دولت هاشمی رفسنجانی یعنی احداث دانشگاه در شهرهای کوچک را یکی از محرکهای توسعه ایران معرفی کرد و گفت: با این سیاست تعداد جوانانتحصیل کرده زیاد و فرصتی برای جوانان نخبه بود که توانستند تغییر ایجاد کنند. جوانان ایران میتوانند با به کارگیری فرصت دانشی، مهارتی و خدمات مهندسی، صادرات انجام دهند. هر ساله سهم دانش و خدمات نسبت به کشاورزی و معدن در حال افزایش است. شما میتوانید با کمک فناوری اطلاعات بدون مهاجرت و خروج ارز از کشور خدماتی ارائه دهید. روابط تجاری ایران و اروپا در صنعت دارو به جای محصول، در ارائه خدمات مهندسی خواهد بود. سپس تاکید کرد: در انقلاب صنعتی چهارم نیازی به مدل های محصول محور نیست. صدری به دانشگاهیان پیشنهاد داد چگونگی عضویت در کنوانسیونهای بین المللی و همکاری نزدیک را شناخته و فهم بهتری از کشورهای متخاصم پیدا کنند. سپس در پایان ابراز امیدواری کرد که با پیشرفتهای ایران در حوزه زیست فناوری و با پشتوانه خرد جوانان ایرانی بتوان نقش موثری در منطقه بازی کرد و اقدامات درستی برای بهبود شرایط داشت. دکتر احمدی، رایزن فناوری در اتریش از مرکز توسعه و پیشرفت، ابتدا درباره فعالیتهای مرکز توضیح داد: این مرکز با هدف همکاریهای تحول و پیشرفت با نگاه رفع نیازهای فناورانه کشور، شناسایی گلوگاهها در حوزه فناوری و انتقال فناوری به داخل با فلسفه الگوسازی در سال ۱۳۶۲تاسیس شد. او ادراک متقابل را برای پیشبرد کار الزامی دانست و گفت: شناخت، تغییر توسعه، بازارسازی و انتقال فناوری به داخل از امور مهم است. در کشور ما در شناخت فناوری مشکلی نیست. ولی انتقال آن به داخل مشکل است. لذا عدم رفت و آمد مشکل ایجاد میکند. به بیان وی در دنیای امروز تجارت خطی معنایی ندارد. محصول ایرانی میتواند از طریق یک پارتنر اروپایی برندسازی شده و به کشورهای همسایه با قیمت بالاتری فروخته شود. مثلاً تجارت با عراق از طریق اروپا. او یکی از شکافهای موجود از سال ۲۰۰۸را عدم وجود دیپلماسی فناوری دانست و خاطر نشان کرد: سفرای خارجی علاوهبر فعالیت در حوزه سیاسی باید در حوزه فناوری هم نقش پررنگی داشته باشند. سپس در فهم درست واژههای غربگرایی و غرب نگری گفت: نگاه به شرق به معنای نفی غرب نیست. خصوصا در حوزه اکوسیستم فناوری نمیتوان اولویتگذاری کرد. ابتدا نباید به سراغ ابرترندها رفت. بلکه باید ترندهای خرد آغاز کرد. وی در بیان ظرفیتهای اروپا در حوزه علم و فناوری گفت: در اروپا نسبت به آمریکا و چین در این حوزه شکافهایی وجود دارد. ولی به فکر احیای مزیت رقابتی خود هستند. در واقع کرونا فضای تعاملات را تغییر داد. پس از این دوران به هزینه فایده بیشتر توجه میشود. اگر در اتاق بتوان کاری انجام داد حتما نباید رو در رو بود. سپس در بیان دیگر ویژگیهای تجارت با اروپا گفت: در بازار اروپا خصوصا در حوزه اقتصاد دیجیتال خدمات مهم است. بازار اروپا انسان محور است، مکان محور نیست. تعدد برنامههای اتحادیه اروپا، حکمرانی داده، وجود بخش خصوصی و استارتاپها و اشتغالزایی، وجود فقط شعبههای مرکزی در اتریش، وجود نگاه رصدی، سرمایهگذاری در حوزه کوانتوم و سلامت، وجود صنعت دیپلماسی علم و فناوری نیز از دیگر ویژگیهای تجارت با اروپا است. به اعتقاد وی بهتر است شرایطی چون شناخت طرز کار با سازمانهای بینالمللی، جذب حداکثری متخصص از جانب اروپا، فضای آرام برای سرمایهگذاری، و بسترهای تصمیم سازی را در کشور مهیا نمود. او اضافه کرد: معلومات خلق ثروت میکند و ارزشمند است. در کشور ما دیتا تولید نمیشود و بر اساس دیتای درست و تحلیل آن تصمیمگیری نمیشود. وی در پایان به دانشگاهیان توصیه کرد به برنامه توسعه اروپا در قالب پایان نامه و رساله بپردازند و تحقیق کنند آینده فناوری در چه موضوعاتی خواهد بود. در ادامه نشست دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و اتریش، دکتر علی عیانبند، ضمن اشاره به قدمت۷۰ساله آن گفت: این اتاق بازرگانی پل ارتباطی بین تجار ایران و اتریش است. اتریش با اینکه فقط ۸ میلیون نفر جمعیت داشته و کشوری کوچک است ولی پنجرهای برای ورود به کل اتحادیه اروپاست. این کشور بزرگترین تولید کننده قطعات BMW، برتر در زمینه خدمات و صنایع استارتاپی، شرکتهای SME فراوان، با دیدگاه سنتی و کشوری است که به فکر جبران کمبودهاست و اهمیت زیادی به تحریمهای ایران نمیدهند. او سپس ابراز خرسندی کرد که پس از ۲۰ سال زندگی در آلمان در این بخش فعالیت میکند. سپس افزود: دکتر شویتز سفیر اسبق اتریش در ایران اثبات کرده است قدمت روابط ایران با اتریش به ۷۰۰سال میرسد. از ایران سالانه فقط ۸۰میلیون یورو مواد اولیه پتروشیمی و مواد خام به اتریش صادر ولی از اتریش ۳۰۰میلیون ماشین آلات، دارو، تجهیزات آتش نشانی، و دستگاههای سنجش وارد میشود. وی در انتهای سخنرانی کوتاه خود تاکید کرد: تجارت همچنان ادامه خواهد داشت و شما دانشگاهیان میتوانید آینده این فعالیت را ترسیم کنید. پس از امضای تفاهمنامه امروز بین دانشگاه و اتاق بازرگانی میتوان امیدوار بود که این موضوع به شما کمک کند. تکنولوژی همیشه باعث تغییر دورههای تاریخی شده است. در آینده نزدیک نیز این تغییرات شگفتآورتر خواهد شد. هیچ اقتصادی در دنیا موفق نخواهد بود مگر اینکه دانش پایه داشته باشد. دکتر وطن دوست در انتهای نشست تنها راه زنده ماندن اقتصاد را تولید مبتنی بر صادرات دانست و گفت: اتریش هارتلند منطقه ژرمن و بخش بزرگی از فناوری آلمان است. کشور بسیار خوبی برای الگوبرداری و آموزههای حکمرانی و سیاستی است. او در بیان دلیل انتخاب کشور اتریش گفت: در اتریش همه چیز منظم، شفاف و با استدلال و مدرک ارائه میشود. بخش خصوصی در آنجا بسیار فعال است. آمریکا بزرگترین اکوسیستم فناوری دنیا دارد و پس از آن آلمان و ژاپن. نیروی انسانی متخصص در اتریش بسیار نیاز است و باید محصولی متمایز در دنیا ارائه دهیم. وی ابراز امیدواری کرد با استفاده از ظرفیتهای موجود و اساتید فرهیختهای چون دکتر عاملی در این دانشکده بتوان در توسعه تجارت با خارج از کشور گام برداشت. نشست با پرسش و پاسخ پایان یافت.