| تاریخ ارسال: 1403/11/7 |
نشست «اسرائیل و بهائیت؛ همگرایی علیه جمهوری اسلامی ایران» برگزار شد.
هشتمین نشست از سلسله نشست های کارشناسی با عنوان «اسرائیل و بهائیت؛ همگرایی علیه جمهوری اسلامی ایران» در روز ۱ بهمن ۱۴۰۳ با سخنرانی دکتر حسن ارشاد و دکتر مجید صفاتاج برگزار شد.
هشتمین نشست از سلسله نشست های کارشناسی با عنوان «اسرائیل و بهائیت؛ همگرایی علیه جمهوری اسلامی ایران» در روز ۱ بهمن ۱۴۰۳ با سخنرانی دکتر حسن ارشاد و دکتر مجید صفاتاج برگزار شد.
نقش یهودیان در تقویت بهاییت برجسته بوده و بخش قابل‌توجهی از بهاییان ایران از میان یهودیان و زرتشتیان برخاسته‌اند. همان‌گونه که یهودیان به پول و سرمایه شناخته می‌شوند، بهاییان نیز به مدیریت مالی و اقتصادی توجه ویژه‌ای دارند. ارتباط متقابل بهاییت و صهیونیسم از حمایت صهیونیست‌ها از بهاییت و پشتیبانی بهاییان از تشکیل رژیم صهیونیستی در فلسطین آشکار می‌شود. در دوران قاجار، انگلیسی‌ها به دنبال یافتن جانشینی برای احمدشاه قاجار بودند و یکی از مأموران این کار، عین‌الملک بهایی بود. او رضاخان را به‌عنوان گزینه مناسب معرفی کرد و در به قدرت رساندن او نقش مهمی ایفا کرد. رضاخان که علاقه زیادی به عین‌الملک داشت، قصد داشت او را وزیر دربار کند، اما عین‌الملک این پیشنهاد را نپذیرفت و سفارت ایران در ترکیه را بر عهده گرفت. از اقدامات مهم او، آشنا کردن رضاخان با آتاتورک و اصلاحات ترکیه بود که الهام‌بخش اصلاحات رضاخانی در ایران شد. از سوی دیگر، فلسطین که قبله معنوی بهاییان محسوب می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برای این فرقه برخوردار است. پس از تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ میلادی، بهاییان که پیش از آن در سرزمین‌های اشغالی حضور داشتند، روابط نزدیکی با صهیونیست‌ها برقرار کردند. بیت‌العدل، مرکز معنوی بهاییان، در شهر حیفا قرار دارد و این نزدیکی جغرافیایی باعث شد که بهاییان حمایت‌هایی، به‌ویژه مالی، از رژیم اسرائیل انجام دهند. در جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ بین اعراب و اسرائیل، با وجود اشغال بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های اسلامی توسط اسرائیل، بهاییان سکوت اختیار کرده و به حمایت غیرمستقیم از رژیم صهیونیستی پرداختند. روحیه ماکسول، بیوه شوقی افندی، در این‌باره گفته است که آینده بهاییت و اسرائیل همچون حلقه‌های زنجیر به هم پیوسته‌اند، تأکیدی که نشان‌دهنده وابستگی و پیوند نزدیک این دو جریان است. این ارتباط، بهاییت را در کنار صهیونیسم به‌عنوان یکی از نیروهای همسو در منطقه مطرح کرده است. در دوره پهلوی، نفوذ بهاییان به‌طور چشمگیری افزایش یافت. محمدرضا شاه، به دلیل بی‌اعتمادی به دیگر گروه‌ها، به بهاییان اعتماد ویژه‌ای داشت و نقش آن‌ها از حالت غیرعلنی در زمان رضاخان به حالت آشکار تغییر یافت. این نفوذ از صدر تا ذیل حکومت، به‌ویژه پس از کودتای ۲۸ مرداد، گسترش یافت و بهاییان به مقام‌های مهم سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی دست یافتند. پس از نفوذ آمریکاییان در ایران، روابط نزدیک بهاییان با این قدرت‌ها موجب تقویت جایگاه آن‌ها شد. یکی از افراد برجسته، حبیب ثابت پاسال، از یهودیان گرویده به بهاییت، بود که با نفوذ در دربار پهلوی به یکی از ثروتمندترین سرمایه‌داران تبدیل شد. او نقش کلیدی در تأسیس و مدیریت شرکت‌ها، از جمله تلویزیون ملی ایران، داشت. محفل بهاییان در دوران پهلوی، به‌ویژه پس از قیام ۱۵ خرداد، قدرت بالایی یافت و از سرکوب مخالفان حمایت کرد. بهاییان از نفوذ خود برای تقویت اقتصادی و ترویج آموزه‌هایشان استفاده کردند و مبلغان زیادی را برای تبلیغ بهاییت به مناطق مختلف ایران فرستادند، اما این اقدامات اغلب با واکنش منفی مردم مواجه شد.
هشتمین نشست از سلسله نشست های کارشناسی با عنوان «اسرائیل و بهائیت؛ همگرایی علیه جمهوری اسلامی ایران» در روز ۱ بهمن ۱۴۰۳ با سخنرانی دکتر حسن ارشاد و دکتر مجید صفاتاج برگزار شد.
نقش یهودیان در تقویت بهاییت برجسته بوده و بخش قابل‌توجهی از بهاییان ایران از میان یهودیان و زرتشتیان برخاسته‌اند. همان‌گونه که یهودیان به پول و سرمایه شناخته می‌شوند، بهاییان نیز به مدیریت مالی و اقتصادی توجه ویژه‌ای دارند. ارتباط متقابل بهاییت و صهیونیسم از حمایت صهیونیست‌ها از بهاییت و پشتیبانی بهاییان از تشکیل رژیم صهیونیستی در فلسطین آشکار می‌شود. در دوران قاجار، انگلیسی‌ها به دنبال یافتن جانشینی برای احمدشاه قاجار بودند و یکی از مأموران این کار، عین‌الملک بهایی بود. او رضاخان را به‌عنوان گزینه مناسب معرفی کرد و در به قدرت رساندن او نقش مهمی ایفا کرد. رضاخان که علاقه زیادی به عین‌الملک داشت، قصد داشت او را وزیر دربار کند، اما عین‌الملک این پیشنهاد را نپذیرفت و سفارت ایران در ترکیه را بر عهده گرفت. از اقدامات مهم او، آشنا کردن رضاخان با آتاتورک و اصلاحات ترکیه بود که الهام‌بخش اصلاحات رضاخانی در ایران شد. از سوی دیگر، فلسطین که قبله معنوی بهاییان محسوب می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برای این فرقه برخوردار است. پس از تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ میلادی، بهاییان که پیش از آن در سرزمین‌های اشغالی حضور داشتند، روابط نزدیکی با صهیونیست‌ها برقرار کردند. بیت‌العدل، مرکز معنوی بهاییان، در شهر حیفا قرار دارد و این نزدیکی جغرافیایی باعث شد که بهاییان حمایت‌هایی، به‌ویژه مالی، از رژیم اسرائیل انجام دهند. در جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ بین اعراب و اسرائیل، با وجود اشغال بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های اسلامی توسط اسرائیل، بهاییان سکوت اختیار کرده و به حمایت غیرمستقیم از رژیم صهیونیستی پرداختند. روحیه ماکسول، بیوه شوقی افندی، در این‌باره گفته است که آینده بهاییت و اسرائیل همچون حلقه‌های زنجیر به هم پیوسته‌اند، تأکیدی که نشان‌دهنده وابستگی و پیوند نزدیک این دو جریان است. این ارتباط، بهاییت را در کنار صهیونیسم به‌عنوان یکی از نیروهای همسو در منطقه مطرح کرده است. در دوره پهلوی، نفوذ بهاییان به‌طور چشمگیری افزایش یافت. محمدرضا شاه، به دلیل بی‌اعتمادی به دیگر گروه‌ها، به بهاییان اعتماد ویژه‌ای داشت و نقش آن‌ها از حالت غیرعلنی در زمان رضاخان به حالت آشکار تغییر یافت. این نفوذ از صدر تا ذیل حکومت، به‌ویژه پس از کودتای ۲۸ مرداد، گسترش یافت و بهاییان به مقام‌های مهم سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی دست یافتند. پس از نفوذ آمریکاییان در ایران، روابط نزدیک بهاییان با این قدرت‌ها موجب تقویت جایگاه آن‌ها شد. یکی از افراد برجسته، حبیب ثابت پاسال، از یهودیان گرویده به بهاییت، بود که با نفوذ در دربار پهلوی به یکی از ثروتمندترین سرمایه‌داران تبدیل شد. او نقش کلیدی در تأسیس و مدیریت شرکت‌ها، از جمله تلویزیون ملی ایران، داشت. محفل بهاییان در دوران پهلوی، به‌ویژه پس از قیام ۱۵ خرداد، قدرت بالایی یافت و از سرکوب مخالفان حمایت کرد. بهاییان از نفوذ خود برای تقویت اقتصادی و ترویج آموزه‌هایشان استفاده کردند و مبلغان زیادی را برای تبلیغ بهاییت به مناطق مختلف ایران فرستادند، اما این اقدامات اغلب با واکنش منفی مردم مواجه شد.
مطالب مشابه
دفعات مشاهده: 28 بار |
دفعات چاپ: 13 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
آخرین مطالب سایت