نخستین جلسه  از سلسله جلسات کرسی یونسکو در فضای مجازی : دوفضایی شدن جهان تحت عنوان معرفت شناسی زمان در فضای مجازی با مشارکت انجمن ایرانی مطالعات جهان برگزار شد.

سخنرانی خانم دکتر پریسا امیری فرد روز سه شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۵ در محل کرسی فضای مجازی و فرهنگ: دو فضایی شدن جهان، دانشکده مطالعات جهان برگزار شد.

در ابتدای این جلسه  که با حضور جمعی از اساتید و دانشجویان برگزار گردید، پروفسور سعید رضا عاملی رئیس کرسی یونسکو در خصوص حوزه فضای مجازی و اهمیت کنونی آن چنین گفت: یکی از بنیادی‌ترین موضوعات عصر حاضر ارتباط بین دنیای فیزیکی و دنیای مجازی است. سپس با ذکر تفاوت‌های جهان فیزیکی و جهان مجازی افزود: یکی از تفاوت‌های جهان مجازی با جهان فیزیکی سرعت است. در جهان مجازی سرعت بسیار بالاتر از دنیای فیزیکی است و هرچه سرعت بالاتر باشد زمان برای بازبینی امور کاهش می‌یابد.

استاد ارتباطات با توضیح ظرفیت‌های فضای مجازی افزود: یک ویژگی مهم این فضا تفاوت در زمان است. زمان مجازی زمان هندسی است. در دنیای فیزیکی که زمان خطی است لحظه‌ای از دست می‎‌رود و لحظه‌ای دیگر جایگزین می‌شود ، اما در دنیای مجازی ما در عین واحد با زمان‌های بسیار سروکار داریم.

رئیس دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران درباره دومین تفاوت این دو فضا گفت: دومین تفاوت در منطق کار است، به معنی تبدیل کار فیزیکی به کار مجازی است.

به اعتقاد دکتر عاملی تفاوت بین فضای فیزیکی و فضای مجازی در منطق انرژی است  و توصیف و تصریح کرد: انرژی مجازی از ظرفیت تبدیل امر فیزیکی به امر مجازی و تبدیل امر شیئی به امر عددی برخوردار است و انرژی‌های تخریب کننده را به انرژی های با ظرفیت تخریب کم تبدیل می‌کند.

دکتر عاملی در بخش دیگری از سخنان خود با طرح این نکته که فضای مجازی زمان و مکان نمی شناسد، همه جایی و همه مکانی است، مرزها را به سهولت می‌پیماید و در آن واحد از رموزی پرده می‌گشاید که به دست آوردن آن‌ها در عالم فیزیکی مستلزم صرف، انرزی، زمان و هزینه بسیار است و گاه حتی غیر ممکن می‌نماید. همچنین گفتند در بحث فضای مجازی ما در محیطی قرار داریم که فاصله‌ای وجود ندارد و به تبع آن مقیاسی برای اندازه گیری وجود ندارد.

رئیس کرسی یونسکو همچنین خاطرنشان کرد که زمان در پیوند با زندگی، کار و فرهنگ منشأ بسیاری از تغییر و تحولات خواهد بود و مطالعات فرهنگی و اجتماعی نیز متناسب با تغییر زمان دستخوش تغییر می‌شوند.

در ادامه جلسه سخنرانی، دکتر پریسا امیری فرد با موضوع معرفت شناسی زمان در فضای مجازی سخن خویش را آغاز نمود و ابتدای گفتار معرفت شناسی جدید یا پارادایم جدید علمی را در دو نظریه دوفضایی شدن‌ها و نظریه نش با تاکید بر مسئله زمان مطرح کرد. پارادایم علم و فناوری به عنوان خرده فرهنگی که سیطره جهانی یافت دو چهره سرنمون دارد:

هایدگر

انیشتین

بحث مزبور با مطرح کردن بحث فضا_ زمان در نظریه انیشتین به عنوان مبنای شکل گیری شبکه و جهان مجازی و همچنین بررسی نحوه شکل گیری تصویر در جهان مجازی" جهان به مثابه تصویر" و تفکر تصویری و استاتیک انسان جدید نزد هایدگر موضوعیت بحث می یابد. سپس بحث انیشتین در فیزیک مبنای شکل گیری فیزیک-اجتماع نش می شود و این موضوع به مهندسی اجتماعی غرب منتهی می شود. نظریه دوفضایی شدن به عنوان الگو و امکان تفکر دیگر مورد بحث قرار می گیرد.

و در پایان جلسه دکتر عاملی رئیس کرسی یونسکو در فضای مجازی و فرهنگ: دوفضایی شدن جهان با بیان اینکه در دنیایی که لحظه به لحظه در حال متصل شدن به هم است و پویایی در "آن" اتفاق می افتد،  زمان به گونه ای تعبیر می شود که با سرعت، آمیختگی قابل توجه دارد. یعنی با سرعت بالا در زمان کوتاه قادر به انجام حجم عملیات گسترده ای خواهیم بود. بسط زمان باعث متحول شدن تمامی ابعاد زندگی روزمره بشر است. هر زمانی، هر مکانی یعنی ادغام تکثرات و به کار گیری ظرفیت نامحدود این جهان نوظهور. با این روند نمی‌دانیم که آیا وقت همچنان در جهان مجازی طلاست یا اصطلاح دیگری می‌تواند مشخصات زمان جدید را باز تولید کند. ایشان همچنین افزود بسیاری از فرهنگ ها نیز تحت تأثیر زمان هم تغییر می‌کنند و هم ساکن می‌مانند. فرهنگ در زمان فیزیکی یک معنا و در محیط مجازی معنای دیگری دارد. دکتر عاملی همچنین در خصوص پویایی زمان در سطح تبدیل زمان بعنوان ظرف عمل برای یک امر تبدیل به ظرف زمان برای متمایل به بی نهایت عمل شده است و این تراکم از یک قابلیت کونتوم برخوردار است که بستگی به ظرفیت گذاری الکوریتمی و برنامه ای دارد.

آلبوم عکس های این نشست