|
در ابتدای این جلسه، سید وحید نمازی-کارشناس ارشد مطالعات امریکای شمالی و دبیر این سلسله جلسات- به معرفی سخنران این هفته پرداخت و در رابطه با اهمیت سینمای امریکای جنوبی و شباهت هایی که این سینما با سینمای ایران دارد، سخنانی ایراد کرد.
خسرو نقیبی، تحلیل گر سینما، با اشاره به تفاوت سینمای آمریکای مرکزی و جنوبی، گفت: سینمای امریکای مرکزی باید مجزا از سینمای امریکای جنوبی بررسی شود اما شناخته شده ترین کشور امریکای مرکزی ، مکزیک است و طبیعتا بررسی سینمای آنجا اهمیت دارد زیرا چهره های معروف و استعداد های کشف شده در مکزیک، سریعا جذب هالیوود می شوند.
وی افزود: تا قبل از ساخته شدن فیلم زنده باد مکزیک توسط آیزنشتاین، که در مکزیک ساخته شد، سینمای آن کشور با تولید آثار عامه پسند مشغول بود. اما جنگ جهانی دوم برای صنعت سینمای مکزیک یک موهبت به شمار رفت و پس از آن فیلم های بهتر و البته به زبان اصلی در آنجا ساخته شد.
سخنران هفتمین جلسه از سلسله جلسات تحلیل سینمای ملل با اشاره به زمان شکوفایی صنعت فیلمسازی در کشورهای مختلف آمریکای لاتین اظهار داشت: دهه ۱۹۹۰ در واقع آغاز سینمای نوین مکزیک به شمار می رود. امریکای جنوبی سه سینمای شاخص دارد که عبارتند از آرژانتین، شیلی و برزیل. نیمه دوم دهه ۱۹۷۰ موج نو سینمای برزیل را شاهدیم و دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ اوج بروز و ظهور سینمای آرژانتین است.
خسرو نقیبی متولد ۱۳۶۱ در تهران و دانش آموخته رشته گرافیک از هنرستان صدا و سیما و دانشکده شهید رجایی لاهیجان و فارغ التحصیل مدرسه کارگاهی فیلمنامه نویسی حوزه هنری است که در روزنامه ها و مجلات مختلف به عنوان عضو هیئت تحریریه و منتقد سینما فعالیت داشته است. از دیگر فعالیت های سینمایی او می توان به فیلمنامه نویسی اشاره کرد.
آلبوم عکس های این نشست
|