| تاریخ ارسال: 1400/2/19 |
باسمه تعالی
نشست «کسب‌وکار در عصر کرونا و پساکرونا: ریسک‌ها و راهبردهای پیش‌روی ایران در ۱۴۰۰» برگزار شد. نشست مجازی «کسب‌وکار در عصر کرونا و پساکرونا: ریسک‌ها و راهبردهای پیش‌روی ایران در ۱۴۰۰» با سخنرانی دکتر علی داوری، استادیار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران، روز چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰، به صورت پخش زنده در صفحه اینستاگرام دانشکده مطالعات جهان برگزار شد.
دکتر داوری در ابتدای سخنرانی خود به مفهوم ریسک پرداخت و گفت: منظور از واژه ریسک «عدم اطمینان» است. ریسک‌های کسب و کار یعنی عدم اطمینان‌هایی که در سال ۱۴۰۰ برای کسب و کارهای موجود در ایران وجود دارد و این که کسب و کارها در تدوین استراتژی‌های خود (بایدها و نبایدهای کسب و کار) به این موضوع توجه داشته باشند. این امر در سال ۱۴۰۰ برای اقتصاد ایران ترکیبی از دو موضوع: بحران کرونا و همه‌گیری آن در سطح جهانی و شرایط تحریمی که در دو سه سال گذشته بسیار شدید شده، به گونه‌ای که در سال ۹۹ شدیدترین تحریم‌ها را در ۴۰ سال گذشته با آن مواجه شده ایم، رقم خورده است.
استادیار دانشکده کارآفرینی به این موضوع اشاره کرد که ریسک‌ها همیشه تهدید نیستند بلکه گاهی باید به آنها با دید فرصت و عاملی برای بروز ایده یا ایده‌های کارآفرینانه در حوزه‌های مختلف از جمله خدمات، تولید، مشاوره یاغیره توجه کرد. وی در ادامه ضمن اشاره به پژوهشی که منجر به آماده سازی گزارشی در ارتباط با موضوع ریسک‌ها و استراتژی‌ها شد، خطاب به فعالان کسب و کار و علاقه‌مندان گفت: تحقیقی که در این زمینه انجام شد و گزارش بدست آمده که شامل ۱۵ ریسک کلان، ۱۵ ریسک صنعت و طرح‌های راهبردی است در سایت دیده بان کسب و کار به نشانی ( http://bizwatch.ir ) قابل دسترسی است .
دکتر داوری همچنین گفت: طبق آمار شاخص‌های کلیدی اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۹ نرخ رشد جمعیت (سال۹۰-۹۵ )۱.۲۴ درصد، نرخ بیکاری ۹.۴ درصد، نرخ رشد اقتصادی بدون نفت ۰.۲درصد، نرخ رشد اقتصادی با نفت ۰.۸ درصد و نرخ تورم کل کشور ۳۶.۴ درصد بود. با توجه به این آمار، ۱۵ فاکتور کلان شامل: قدرت خرید مردم، اشتغال، تولید، صادرات، واردات مواد اولیه، تجهیزات و قطعات، رکود اقتصادی حاکم، تحریم‌ها، نرخ رشد اقتصادی، میزان تورم، قیمت دلار،قیمت مواد اولیه، محصولات و خدمات نهایی، تأمین مالی کسبوکارها از نظام بانکی، سرمایه‌گذاری تولیدگرا و کسب‌وکاری، تغییر سیاست‌ها با روی‌کارآمدن دولت جدید، تداوم محدودیت‌های کرونایی و در بخش ریسک‌های صنعت نیز به ۱۵ ریسک: تغییر اولویت‌های خرید، کاهش تقاضای مشتریان، افزایش هزینه‌های کسب‌وکار، کاهش فعالیت‌های شرکت‌های کوچک و متوسط، اختلال در زنجیره تأمین مواد اولیه، نوآوری اندک در مدل کسبوکارها، محدودیت‌های بودجه‌ای دولت در حمایت از کسبوکارها، کم‌توجهی به برنامه‌ریزی‌های کسبوکارها، نامشخص‌بودن چشم‌انداز توسعه کسبوکارها، کاهش سلامت روان کارکنان، کاهش انگیزش کارکنان، کمبود نیروی انسانی متخصص در صنایع پرریسک از منظر سلامت، کاهش اجرای برنامه‌های رفاهی منابع انسانی، عدم‌دسترسی به راهکارهای مناسب دورکاری کارکنان و ناکارآمدشدن بخشی از نیروی انسانی به‌دلیل دورکاری، بدست آمد.
این عضو هیات علمی دانشکده کارآفرینی در بحث کم شدن محدودیت‌های کرونایی و تغییر نگرش و سبک زندگی در سال ۱۴۰۰ گفت: هنوز در مورد اثر محدودیت‌های کرونا نمی‌توان نظری داد چرا که بیشتر شهرهای ما به حالت قرمز هستند، دورکاری‌ها همچنان وجود دارد، بسیاری از کسب و کارها در حال نیمه تعطیل است. جامعه امروز پذیرفته که باید با کوید ۱۹ زندگی کند، که این با رعایت قواعد بهداشتی میسر است. کرونا سبب شده است که سبک زندگی ما عوض شود، بسیاری از ارزش‌ها و ذهنیت‌ها در حال تغییر است. بیشتر فعالیت‌های کسب و کار به صورت مجازی در حال انجام است. و این تغییر بعد از کرونا نیز پابرجا خواهد ماند، چرا که اگر این بیماری از بین برود، ما انسان‌های قبل از دوران کرونا نخواهیم بود. امروزه این رفتار پذیرفته شده و تداوم پیدا خواهد کرد.
بنیانگذار دیده بان کسب و کار در بخش پایانی سخنان خود به موضوع استراتژی‌های کسب و کار پرداخت و گفت: ما با توجه به ریسک‌های نام برده در بخش اول نشست، چهار راهبرد را بر پایه دو محورِ توسعه در برابر نگهداری و سازگاری در برابر انعطاف‌پذیری معرفی می‌کنیم. ایشان با استناد به مدل راهبردهای دیده‌بان ۱۴۰۰: راهبرد کارآفرینانه‌ی توسعه‌ای، انعطاف‌پذیری، راهبرد بهبود عملکرد توسعه‌ای، سازگارانه، راهبرد آگاهانه تدافعی، انعطاف‌پذیری و راهبرد کنترل تدافعی‌ـ سازگارانه. دکتر داوری برپایه‌ی این چهار راهبرد، پنج حوزه منابع انسانی، بازاریابی و فروش، زنجیره تأمین و تولید، تأمین مالی، و راهبری کارآفرینانه را، هر یک بر پایه ۶ اقدام تشریح کرد و برشمرد.
این سخنرانی ششمین جلسه پیاپی از مجموعه سخنرانی های مجازی همه گیری کرونا و تحولات جهانی بود که از اسفند ۱۳۹۹ تاکنون در قالب همکاری مشترک انجمن ایرانی مطالعات جهان و دانشکده مطالعات جهان برگزاری می شود.
استادیار دانشکده کارآفرینی به این موضوع اشاره کرد که ریسک‌ها همیشه تهدید نیستند بلکه گاهی باید به آنها با دید فرصت و عاملی برای بروز ایده یا ایده‌های کارآفرینانه در حوزه‌های مختلف از جمله خدمات، تولید، مشاوره یاغیره توجه کرد. وی در ادامه ضمن اشاره به پژوهشی که منجر به آماده سازی گزارشی در ارتباط با موضوع ریسک‌ها و استراتژی‌ها شد، خطاب به فعالان کسب و کار و علاقه‌مندان گفت: تحقیقی که در این زمینه انجام شد و گزارش بدست آمده که شامل ۱۵ ریسک کلان، ۱۵ ریسک صنعت و طرح‌های راهبردی است در سایت دیده بان کسب و کار به نشانی ( http://bizwatch.ir ) قابل دسترسی است .
دکتر داوری همچنین گفت: طبق آمار شاخص‌های کلیدی اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۹ نرخ رشد جمعیت (سال۹۰-۹۵ )۱.۲۴ درصد، نرخ بیکاری ۹.۴ درصد، نرخ رشد اقتصادی بدون نفت ۰.۲درصد، نرخ رشد اقتصادی با نفت ۰.۸ درصد و نرخ تورم کل کشور ۳۶.۴ درصد بود. با توجه به این آمار، ۱۵ فاکتور کلان شامل: قدرت خرید مردم، اشتغال، تولید، صادرات، واردات مواد اولیه، تجهیزات و قطعات، رکود اقتصادی حاکم، تحریم‌ها، نرخ رشد اقتصادی، میزان تورم، قیمت دلار،قیمت مواد اولیه، محصولات و خدمات نهایی، تأمین مالی کسبوکارها از نظام بانکی، سرمایه‌گذاری تولیدگرا و کسب‌وکاری، تغییر سیاست‌ها با روی‌کارآمدن دولت جدید، تداوم محدودیت‌های کرونایی و در بخش ریسک‌های صنعت نیز به ۱۵ ریسک: تغییر اولویت‌های خرید، کاهش تقاضای مشتریان، افزایش هزینه‌های کسب‌وکار، کاهش فعالیت‌های شرکت‌های کوچک و متوسط، اختلال در زنجیره تأمین مواد اولیه، نوآوری اندک در مدل کسبوکارها، محدودیت‌های بودجه‌ای دولت در حمایت از کسبوکارها، کم‌توجهی به برنامه‌ریزی‌های کسبوکارها، نامشخص‌بودن چشم‌انداز توسعه کسبوکارها، کاهش سلامت روان کارکنان، کاهش انگیزش کارکنان، کمبود نیروی انسانی متخصص در صنایع پرریسک از منظر سلامت، کاهش اجرای برنامه‌های رفاهی منابع انسانی، عدم‌دسترسی به راهکارهای مناسب دورکاری کارکنان و ناکارآمدشدن بخشی از نیروی انسانی به‌دلیل دورکاری، بدست آمد.
این عضو هیات علمی دانشکده کارآفرینی در بحث کم شدن محدودیت‌های کرونایی و تغییر نگرش و سبک زندگی در سال ۱۴۰۰ گفت: هنوز در مورد اثر محدودیت‌های کرونا نمی‌توان نظری داد چرا که بیشتر شهرهای ما به حالت قرمز هستند، دورکاری‌ها همچنان وجود دارد، بسیاری از کسب و کارها در حال نیمه تعطیل است. جامعه امروز پذیرفته که باید با کوید ۱۹ زندگی کند، که این با رعایت قواعد بهداشتی میسر است. کرونا سبب شده است که سبک زندگی ما عوض شود، بسیاری از ارزش‌ها و ذهنیت‌ها در حال تغییر است. بیشتر فعالیت‌های کسب و کار به صورت مجازی در حال انجام است. و این تغییر بعد از کرونا نیز پابرجا خواهد ماند، چرا که اگر این بیماری از بین برود، ما انسان‌های قبل از دوران کرونا نخواهیم بود. امروزه این رفتار پذیرفته شده و تداوم پیدا خواهد کرد.
بنیانگذار دیده بان کسب و کار در بخش پایانی سخنان خود به موضوع استراتژی‌های کسب و کار پرداخت و گفت: ما با توجه به ریسک‌های نام برده در بخش اول نشست، چهار راهبرد را بر پایه دو محورِ توسعه در برابر نگهداری و سازگاری در برابر انعطاف‌پذیری معرفی می‌کنیم. ایشان با استناد به مدل راهبردهای دیده‌بان ۱۴۰۰: راهبرد کارآفرینانه‌ی توسعه‌ای، انعطاف‌پذیری، راهبرد بهبود عملکرد توسعه‌ای، سازگارانه، راهبرد آگاهانه تدافعی، انعطاف‌پذیری و راهبرد کنترل تدافعی‌ـ سازگارانه. دکتر داوری برپایه‌ی این چهار راهبرد، پنج حوزه منابع انسانی، بازاریابی و فروش، زنجیره تأمین و تولید، تأمین مالی، و راهبری کارآفرینانه را، هر یک بر پایه ۶ اقدام تشریح کرد و برشمرد.
این سخنرانی ششمین جلسه پیاپی از مجموعه سخنرانی های مجازی همه گیری کرونا و تحولات جهانی بود که از اسفند ۱۳۹۹ تاکنون در قالب همکاری مشترک انجمن ایرانی مطالعات جهان و دانشکده مطالعات جهان برگزاری می شود.
کلیدواژه ها: انجمن ایرانی مطالعات جهان | دانشکده مطالعات جهان | کرونا | کسب و کار | دکتر علی داوری |
دفعات مشاهده: 1131 بار |
دفعات چاپ: 245 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
